Истражување – Скеновите за мозокот откриваат колку лошо влијае емоционалното малтретирање врз децата и трајно ги оштетува

Можете ли да ја забележите разликата помеѓу мозокот на мали деца на иста возраст?

Еден е мозокот на емотивно злоупотребеното дете и еден е мозокот на дете со среќен домашен хармоничен живот.

Скенирањето од лево има значително помалку структури и е многу поголемо од оној на десната страна.

Оној лево е сликата на емоционално здраво дете  “здрава 3-годишна возраст со просечна големина на главата”. Скенирањето од десната страна,  е многу помало и има многу повеќе матни структури, и е мозокот на дете на исто така 3-годишна возраст кој претрпел екстремни емоционални трауми, има чуствителни недостатоци и занемарување.

Ова дете страда од “сериозно запоставување од сензибилизирање на сетилата”, пишува професорот Брус Пери, шеф за психијатрија во Детската болница во Тексас.

Пери ги сподели сликите на хартија за тоа како детското занемарување влијае на когнитивниот развој и тоа подоцна во животот.

Тој напиша: “Овие слики го илустрираат негативното влијание на занемарувањето на мозокот во развој на детето. Мозокот на ова дете е значително помал од просекот и има проширени комори и кортикална атрофија. Во суштина тоа значи дека детето ќе страда од доцнење и проблеми со меморијата. Кортичната атрофија е нешто што почесто се гледа кај постари луѓе кои страдаат од Алцхајмерова болест.”

Добро е познато дека физичкото насилство може да го оштети мозокот на детето и да доведе до доживотни компликации, понекогаш дури и смрт.

Ефектите од емоционалната злоупотреба ретко се размислуваат, но не се помалку штетни за здравјето на детето.

Пери објаснува дека децата и возрасните  кои претрпеле емоционално занемарување, особено тешко можат да формираат здрави односи.

Тие можат да завршат со прашања поврзани со приврзаност, во кои тие стануваат премногу зависни или зависни од една личност, или тие можат да завршат социјално изолирани подоцна во животот. Неколку студии покажаа дека децата кои се соочуваат со емоционална болка од рана возраст имаат проблеми со емоциите и сеќавањето.

Студијата од детската болница Стенфорд во 2009 година откри дека децата со посттрауматски стресни нарушувања и високи нивоа на кортизол на стрес хормон имаат поголема веројатност да доживеат намалување на големината на нивниот хипокампус – дел од мозокот кој е одговорен за обработка на меморијата и емоциите.

Д-р Виктор Каррион, детски психијатар од болницата, рече: “Иако секојдневните нивоа на стрес се неопходни за да се стимулира нормалниот развој на мозокот, вишокот на ниво може да биде штетно”.

Не зборуваме за стресот како мала караница кон детето или мала казна како подобрување на неговото однесување. Зборуваме за трауматски стрес. Овие деца се чувствуваат како да се заглавени во средината на улицата каде што камион се удрил во нив.

Други студии ги поврзуваат високите нивоа на стрес во детството со висок крвен притисок, срцеви заболувања и дебелина подоцна во животот.

Пери заклучил во својот труд: “Здравиот развој на нервните системи, кои овозможуваат оптимално социјално и емоционално функционирање, зависи од внимателното, негувањето на грижата во раното детство и можностите за формирање и одржување разновидност на врски со други деца и возрасни во текот на детството”.

Креирано од: