Борис Дрангов е роден 1872 година во Скопје, во семејството на Стојан и Ѓурѓа Дрангови. Учи во бугарското педагошко училиште во родниот град кое го завршува со одличен успех. Во 1891 година е примен во Военото училиште во Софија.
Во 1893 година е произведен во потпоручник и е распреден во 3-от коњанички полк во Пловдив.
За време на Илинденско востание, Дрангов ја напушта воената служба и заминува во Македонија, каде заедно со други офицери, собира чета от 120 души која дејствува во реонот на планината Плавица, Кратовско.
За време на Првата Балканската војна (1912 – 1913) е началник на штабот на 1-та бригада на 1-та пешадиска дивизија. На бојното поле забележува значајни победи – кај Гечкинли (22 октомври 1912), Чаталџа (17 ноември 1912), Одрин (13 март 1913), Селиолу, Ескиполос и Петра. При заземањето на Селиолу лично предводи една од дружините во напад. За покажаниот хероизам е награден со орден „За храброст“ од IV степен.
На 2 септември 1915 г. со заповед №420 се формира 11-а пешадиска дивизија – наследник на Македоно-одринското ополчение. В состав на дивизијата влегуваат и 1-от артилериски и 6 пешадиски полк, а потполковник Борис Дрангов е назначен за началник на 5-и македонски полк.
Офицери од 11-та пешадиска македонска дивизија, на левата страна од попот e полковникот Борис Дрангов
За време на Првата светска војна (1915 – 1918) како командант на полк во дивизијата која е составена безмалку целосно од необучени војници од Македонија, Дрангов успева за кратко време да ги подготви и да направи од нив целосно оперативнавоена единица. Учествува во битките кај Калиманци, Кочани и Штип. На 25 ноември 1915 г. го предводи ноќниот напад кај селото Градец.
Во периодот февруари-март на 1916 г. полкот е сместен источно од Петрич. По идеа на Дрангов (во атарот на денешното село Дрангово) се гради спомен-чешма на загинатите војници и офицери од 5 пешадиски македонски полк, на којa пишува:
1916 на ПАДНАЛИТѢ ЮНАЦИ
от 5 пѣх. Македонски полкъ
Големите жртви кои ги дава офицерскиот состав на армијата, налагаат да се формира Школа за резервни офицери во Скопје. На 15 мај за началник на школата е назначен потполковник Дрангов. Така тој ги напушта редовите на 5 македонски полк и заминува во родниот град на новата дожност. Во неа има 1053 кандидати за офицери.
Кон крајот на септември, во офицери се обучени 876 кандидати, а Дрангов ја презема должноста на Началник на штабот на 1-та пешадиска дивизија и 6 месеци е на бојното поле околу Добруџа во кампањата против Романија.
Во март 1917 г. повторно е во Македонија како командант на 9-от пешадиски пловдивски полк од 2-та пешадиска дивизија. Ги брани позициите на котата 1050 на завојот на Црна река. За оваа битка, и ден денес, во Кавадарци се пеат песни.
На 26 мај 1917 при француски артилериски напад, потполковникот Борис Дрангов е тешко ранет. Како последица од раните, истата вечер, им подлегнува на повредите.
Погребан е во дворот на црквата „Свети Димитриј“ во Скопје, но подоцна српските власти ги преместуваат неговите посмртни останки. Постхумно е унапреден во чин полковник.
Сопруга на Борис Дрангов е Рајна Дрангова. Во Лом, Дрангов се запознал со Рајна Денкова Попова – ќерка на Денко Николов Попов од селото Младо Нагоричане – четник на Дедо Иљо Малешевски. Рајна и Борис имале 5 деца, од кои – Кирил Дрангов е истакнат деец на ВМРО
Борис Дрангов е автор на следните монографии:
- Подробна програма за обучение на млади войници и редници, Лом, 1898
- Юнаци, изпълнете клетвата, Лом, 1901
- Тактика, София, 1912
- Походът на Наполеон в Русия, София, 1912
- Помни войната, Скопие, 1916
- Психология на групата и колектива , 1940
Современата воена наука во соседна Бугарија го определува како првиот воен теоретичар на воената тактика.
Борис Дрангов е тукашен, син е на Македонија. Тој не е единствен кој нашата историја “ненамерно” го заборавила и него и нему сличните, нема да ги пронајдете на страниците на учебниците по историја. Дали ќе го има во новите, останува да видиме.
Но, сепак, нема да бидат заборавени!
На 7 и 8 јуни 1946 година, по заповед од Москва, бугарските и србските комунисти “расчистуваат” со дејците на ВМРО. На 8-ми јуни 1946 година, во куќата во Софија, каде што живее достојниот син на полковник Борис Дрангов – Кирил Дрангов, е опкружена од бугарската милиција. Откако испраќа 6-мина милиционери на другиот свет, Кирил Дрангов се самоубива.
Вечна слава на Кирил Дрангов.
СЛИЧНИ ОБЈАВИ
Сонував дека сум цар. Се разбудив и се уште бев цар- на денешен ден замина последниот Македонски цар
На денешен ден во центарот на Штип револуционери на ВМРО го убиваат генералот Михајло Ковачевиќ
На денешен ден пред 1010 години починал Македонскиот Цар Самуил