“Земја” од Никола Јонков Вапцаров

ЗЕМЈА – ВАПЦАРОВ (1939)

Таа земја сега што ја чекорам
таа земја в пролет што ја буди југот
таа земјa не е моја земја
таа земја простете е туѓа.

Наутро тргам
по фабрички друм.
Безброј рубашки
се ројат.

Слеани сме
со раце, со ум
но земјата не ја чувствувам за моја!

Над мојата земја
во пролет бликаат зраци
водопади грмат
од сонцето над неа.

Ја чувствуваш длабоко
ти неа за блиска
и гледаш скокум
безброј цвеќа раснат.

Над мојата земја
до небото Пирин се дига
Боровите в бура
илинденски приказни пеат.
Над Охрид модрината
е толку просторна и сина
а подолу уште
е светлиот брег на Егеја.

Ќе си спомнам само
и крвта в миг ќе јурне
во срцето
кое се топи во некаква нежност.

Моја родна земјо!
Земјо лична.
Поена со крв
и лулана од бури.

Креирано од:

Кирчо Анастасов

administrator

ГЛАВЕН И ОДГОВОРЕН УРЕДНИК НА БРЕГАЛНИЧКИ ПОРТАЛ
Над 15 години искуство со создавање на содржина на интернет платформи: -blogspot, -facebook, -twitter, -youtube, -instagram,
Експерт за ПР активизам, фотограф, блогер, видео продуцент, CMS web дизајнер, WHM & CPanel хостинг, Систем администратор, оператор со MySQL дата бази.
Градежен инжинер, Менаџмент на проекти, граѓански активист, фармер, планинар, љубител на природата.

See author's posts