Експериментот ′′ Универзум 25 ′′ е еден од најстрашните експерименти во историјата на науката, кој е обид на научниците да го објаснат човечкото општество со однесувањето на колонија на глувци. Идејата за ′′ Универзум 25 ′′ произлгла од американскиот научник Џон Калхоун кој го создаде ′′ идеалниот свет ′′ во кој стотици глувци ќе живеат и ќе се размножуваат. Поконкретно, Калхоун изградил т.н. “рај за глувци” кој што бил посебно дизајниран простор во кој што глодарите имале храна и вода во изобилство и голем животен простор. На почетокот ставил четири пара глувци кои почнале да се размножуваат за кратко време, поради што нивното население брзо се зголемило. Сепак, по 315 дена нивната репродукција почна значително да паѓа. Кога бројот на глодари достигна 600, меѓу нив се појавила хиерархија и тогаш во групата се појавија таканаречените ′′бедници”. Поголемите глодари почнале да ја напаѓаат групата, што допринело до тоа меѓу машката популација да се појави психолошки пад. Како резултат на оваа појава, женските единки не биле заштитени, а за возврат станале агресивни кон своите деца. Како одминуваше времето, женките покажувале поагресивно однесување, изолациски елементи и недостаток на репродуктивни расположение. Бил забележан низок наталитет а истовремено била забележана поголема смртност кај младите глодари.
Потоа се појавила нова класа на глодари, т.н. “убави глувци” кои одбивале да се парат со женките и да се борат за својот животен простор. Се грижеле само за храна и спиење. Во даден момент т.н. “убави глувци” и “изолираните женки” го сочинувале мнозинството на вкупната популација на глувци. Како што поминувало времето смртноста на “малолетниците” достигнала 100% а репродукцијата достигнала нула. Помеѓу загрозените глувци забележана е хомосексуалност и канибализам, и покрај фактот што имале на располагање изобилство на храна. Две години по започнувањето на експериментот родено било последното дете на колонијата. До 1973 година експериментот го убил последниот глушец. Џон Калхоун го повторил експериментот 25 пати потоа и секој пат резултатот бил идентичен.
Овој експеримент е користен како модел за објаснување на општествениот колапс, а неговото истражување служи како епицентар за проучување на урбаната социологија.
