Научната литература за носталгија обично се однесува на носталгија во однос на личниот живот и главно ги проучувала ефектите од носталгијата индуцирана за време на студиите. Мирисот и допирот се силни емоции на носталгијата, поради обработката на овие стимули кои прво минуваат низ амигдалата,и низ емоционалното седиште на мозокот. Овие сеќавања на минатото обично се важни настани, за кои се грижат луѓето за местата каде што поминале време. Музиката и времето , исто така, можат да бидат силни предизвикувачи на носталгија. Носталгичните преференци, верувањето дека минатото е подобро од сегашноста, се поврзани со предрасуди во меморијата.
Дефиницијата за носталгијата се менуваше со текот на времето. Во согласност со грчките корени, што значи “враќање” и “болка”, носталгијата со векови се сметаше за потенцијално исцрпувачка, а понекогаш и фатална медицинска состојба која изразува екстремна носталгија. Современиот став е дека носталгијата е независна, па дури и позитивна, емоција што многу луѓе честопати ја доживуваат. Се смета дека повремени носталгии имаат многу функции, како што се подобрување на расположението, зголемување на социјалната поврзаност, подобрување на позитивната самоодреченост и обезбедување егзистенцијално значење. Многу носталгични рефлексии служат повеќе од една функција, а севкупните се чини дека имаат корист од оние што ги искусуваат. Ваквите бенефиции може да доведат до хронична диспозиција или особеност на личноста на “носталгискиот застој”.
Доколку побараме значење на зборот носталгија, ќе прочитаме дека тоа претставува силна тага, жал, копнеж по напуштениот дом, родно место или татковина. Причината зошто првичната дефиниција е поврзана со татковината лежи во тоа што овој феномен бил забележан првпат во 17-тиот век кај швајцарските војници кои служеле надвор од својата татковина. Тие имале чудни симптоми како намален апетит, несинхронизирано отчукување на срцето, зголемен стрес и сл. Тоа го забележал студентот по медицина Јоханес Хофер и за оваа појава го задал поимот носталгија како комбинација од двата грчки збора: ностос (враќање дома) и алгос (болка или жал за минатото).
На почетокот луѓето мислеле дека овој феномен постои само во Швајцарија и поради тоа на војниците им било забрането да пеат традиционални песни бидејќи се сметало дека тие ја предизвикуваат носталгијата и тоа може да доведе до самоубиство. Но, како што поминувало времето, овој феномен се забележувал насекаде во светот. Веќе на почетокот на 20-тиот век носталгијата не се сметала за невролошки случај, туку за ментално нарушување слично на депресијата. Тогаш се проширила и првичната дефиниција дека носталгијата не мора да претставува копнеж или жал кон татковината. Носталгијата може да биде копнеж по некој момент од минатото, по некој непознат град, по одредена личност или период кој за нас бил од големо значење и при секое потсетување на него, во нас се буди токму ова чувство.
Од тој момент, па натаму, носталгијата веќе не се сметала за негативно чувство, туку генерално за чувство на копнеж и потсетување на моменти од минатото. После низа одредени емпириски истражувања, психолозите сфатиле дека всушност не постои корелација помеѓу негативните чувства кои се будат во нас и чувството на носталгија. Напротив, тие заклучиле дека присетувањето на одредени моменти, достигнувања, детството и на некои одредени личности, може да влијае позитивно на менталниот развој и добросостојба на секој човек. Науката покажала дека носталгијата кај луѓето ја подобрува самодовербата и чувството на припадност. Сите сакаме да се чувствуваме потребни, да се чувствуваме дека припаѓаме некому или некаде, нели?
Честопати кога се чувствуваме тажно или кога сме под стрес, природно ни доаѓа чувството на носталгија кон некој момент и тоа автоматски ни го намалува стресот бидејќи нѐ потсеќа на некој значаен момент од нашиот живот.
Денес се смета дека имаме повеќе придобивки од носталгијата, отколку штета. Носталгијата ни помага да се сетиме дека нашиот живот има вредности и значење, дека имаме зошто да се бориме и да се справуваме со идните животни предизвици. Поради тоа, кога и да се чувствувате безначајно, безвредно, само потсетете се на некој момент од минатото кога сте биле среќни, горди, исполнети и ќе сфатите дека секогаш имате нешто за кое треба да се борите и дека вашиот живот е вреден како и секој друг на овој свет.
Доколку сакате да дознаете повеќе, погледнете го детално ова видео:
Креирано од:
СЛИЧНИ ОБЈАВИ
„Се собрале комитите“ – емотивна и моќна изведба на Миле Кузмановски
Женственост, емоција и диско ритам – нов летен хит „Убав е“ на Сара Мејс
“Параходот” на класична фламенко гитарa на авторот Дарко Тасевски звучи безвременски епско. Најава за нов албум