Денеска се навршуваат 114 години од херојската смрт на еден од основачите на Македонската револуционерна организација и нејзин прв секретар, војводата Дамјан Даме Груев. Тоа се 114 години непокор, 114 години незаборав, непребол…. 114 години од погибието на еден од најзначајните Македонски синови кои што егзистирале работеле и се бореле за слободна и независна Македонска држава во илинденската епопеа.
Затекнат во малешевското село Русиново од страна на турски заптии а предаден од сопствениот народ за ќесе жолтици, рано утрото на 23 декември во 1906 година Даме Груев заедно со неговите соборци од четата на Александар Сандо Китанов отвориле славна борба уште над селото Русиново. Овде Даме Груев е ранет во десната нога по што заедно со четниците се повлекуваат кон врвот Петлец на Малешевските планини. Во подножјето на врвот Петлец превтасани од турската потера овде отвараат нова битка каде загинуваат Даме Груев, Сандо Китанов, Георги Карчов и Георги Поп Стојанов.
Ликот и делото на Дамјан Груев се еден од камен темелниците на постоењето на современата Македонска држава.
Даме Груев е роден во 1871 год. во с. Смилево (Битолско) во семејството на татко му Јован, и дедо му – Грујо. Таткото Јован бил ѕидар. Основното образование го започнал во родното село, во кое имало основно бугарско училиште. Учител му бил Атанас Башев од Ресен. Потoa учел од I до IV клас во Битола, а V и VI клас во Солун, од каде заминал за Белград, и таму продолжил со образованието, останувајќи таму една година и неколку месеци. Од Белград дошол во Софија, и се запишал како студент по историја на високата школа. Тоа беше во 1889 година.
Значењето на Даме Груев не се мери со успесите на неговата борбена дејност, туку се мери со големината на неговиот нескротлив и слободарски дух како и способноста да го организира и придобие Македонското население на страната на Македонската револуционерна организација за излез од петгодишното турско ропство.