Нема погнасна демагогија и пониска одбрана/апологија од тезата дека власта направила сѐ, но дека народот не чинел – бил неверојатно несвесен и недисциплиниран. Ако е така, тогаш на власта не ѝ останува ништо друга освен да го вразуми/дисциплинирана – силум или милум.
Дали се заборава (или се работи за најниско додворување кон власта?) дека токму врз оваа теза за безгрешноста на власта и грешноста/непослушноста на народот беа изградени сите тоталитарни и авторитарни системи? Притоа, никој од апологетите и ејакулатите (исцедоци) не си го поставува елементарното прашање зошто народот нема доверба во властите и како може да ја има, ако своите ставови (од никого неприсилени ) ги менува секој час, како што постапува и Светската здраствена организација (СЗО) за која (првично) носењето маски не осигуруваше заштита, а сега инсистира врз носење маски.
Истовремено, СЗО направи чекор „напред“: заразата ја ширеле само оние кои се активно заразени, а не и оние без симптоми, некажувајќи како некој, вклучувајќи ја и полицијата, ќе ги разликува овие две категории граѓани. Или целта е друго – воведување на нова реалност, т.е. нова нормалност, идентична со нова ненормалност.
Само мал пример. Како човек, кој носи наочари, може да се чувствува и да се однесува нормално кога во некој маркет, заради маската, му се замаглуваат наочарите? Како ли сѐ ќе изгледа кога ќе навјасаат високите температури – микс на пот, маска, замаглени наочари и нервозни граѓани?
Башка „кучињата“, со корпи на муцките, ниту зборуваат, ниту каков било звук испуштаат.
Да свикаат – најмалку!
