Новите вработувања и отворање на нови работни места како да станаа заборавена категорија во Штип. Ако до пред неполни две години граѓаните на Штип почнаа да се навикнуваат на отворање на нови работни места и развој на градот, сега по промената на централната и локалната власт како да треба да се навикнат на обратното. Веќе подолг период во Штип не се случува ништо добро на полето на економијата, нема отворање на нови фабрики а со тоа нема и отворање на нови работни места. Условите во веќе постоечките стануваат од ден на ден се понеподлосливи поради игноратското однесување на сопствениците на тие фабрики. Причината за таквите однесувања се едноставни, овие фабрики стануваат монополи во својата област поради немање на конкуретност во градот па со тоа работникот го сметаат за обичен роб. Во штипската чаршија веќе никој не зборува за тоа која нова фабрика е отворена и колку нови работници ќе прими, напротив во Штип се повеќе се зборува за тоа дека во овој град повеќе нема иднина поради немањето на работа за младите. Дека тоа е така доволно е да се прошета по главните улици во центарот на градот. Она што ќе се забележи дека голем број од дуќаните стојат празни и чекаат некој да ги изнајми и отвори свој сопствен бизнис. Доволно е да се прошета на градскиот пазар каде ќе се забележат се помалку пазарџии, а оние кои останале ќе ви кажат дека иднина нема ниту во земјоделието ниту во трговијата. До пред неполни две години сликата беше сосема поинаква. Низ штипската чаршија може да се забележи дека повторно се појавуваат олигарсите на црвената буржоазија кои со промената на новата власт се појавуваат повторно на сцена. Па така може да се види дека наеднаш се појавуваат нови локали чии сопственици се блиски до владејачките структури кои гледаат нова шанса за надополнување на своето буџетско салдо преку искористување на привелегиите од власта.
Економијата во градот е во рапиден пад, истото може да го потврдат и трговците. Ако застанете да поразговарате со некој продавач во локален дуќан ќе ви каже дека порано побарувачката беше поголема сега едвај крпат крај со крај и речиси ништо и да не останува за нив и за развој на својот бизнис. Новите ивнестиции станаа мисловна именка, а пак газдите на веќепостоечките фабрики речиси ни на крја памет не го ставаат унапредувањето на производствениот процес и проширување на своите капацитети.
За младите, за нив речиси и да не постои светла иднина со моменталната состојба во градот. Ако застанете да поразговарате со некој млад човек, тој ќе ви каже дека нема каде ни да го прати своето CV а не пак да добие работа. Сето ова ги прави младите во градот депресивни и приморани од ден на ден се повеќе да се иселуваат. Ако некогаш се отвораа нови фабрики во индустриската зона каде своја егзистенција најдоа илјадници млади лица сега за новите генерации ова звучи како добра приказна од некој научно фантастичен филм.
Ваквата безнадежна состојба дополнително ја влошува и политката. Со промената на власта народот уште повеќе се подели на наши и ваши, при што ако не спаѓаш во нашите исто како и да не постоиш. Но, кругот на нашите е премногу мал па колачот од привелегиите од власта се дели помеѓу мал број на луѓе. Ова за обичниот граѓанин кој сега се повеќе се чувствува излажан и изневерен од новата власт претставува сериозен удар. Граѓанинот на Штип се повеќе се чувствува како пиун во играта и како средство за доаѓање на власт. Неговиот глас и неговите потреби сега никој не ги слуша. А толку многу се ветуваше, се даваа разни младиски и старински гаранции, се даваше ветување дека ќе се врати секоја иселена кондура од градот и што ли уште не. Но, што добивме? Добивме безнадежност исполената со трошка надеж дека овој хорор филм брзо ќе заврши за обичниот граѓанин на Штип.
Креирано од:
СЛИЧНИ ОБЈАВИ
Приведено лице од Македонска Каменица затоа што управувало возило под дејство на алкохол и без возачка дозвола
Жителка од с. Лаки, виничко заработи кривична пријава за упатување на заканувачка содржина преку соц. мрежа
В. д. градоначалникот Крстевски на средба со директорот на „Амфенол“ Наков и со жители на Тркање