После денешниот ден сите што работеа на промена на името на Република Македонија, заминуваат пополека во историјата.
Сите емисари на европскиот естаблишмент кои доаѓаа во Македонија да кажуваат колку било во интерес на Македонскиот народ да го промениме името во предвечерие на нивниот неуспешен референдум, ќе заминат во заборав, а Македонскиот народ ќе продолжи да живее со геноцидот кој го спроведоа врз него.
Интересно е да се спомене тајмингот кој што американската дипломатија и разузнувачки структури го избраа за да ја изведат оваа операција за промена на името на Република Македонија, токму во период на залезот на либералниот естаблишмент во Европа.
На домашен план сите политички функционери кои постапија спротивно на волјата на мнозинството граѓани на Република Македонија од референдумот и на очиглед на целиот народ и светска јавност го сменија уставното име во државата, ќе ги снајде многу бргу истата политичка судбина…
Со таа разлика што заминуваат во историјата со товарени магариња од богатство создадено од маката и крвта на Македонскиот народ. Нивната улога во историјата е веќе позната и за век и веков етаблирана. Народот пеел и ќе пее песни за таквите ко нив….
Патот за вештачката творба со терминот на буквата “с” (а не е срање) е трасиран.
Клопчето продолжува да се тркала.
Единствен браник за нејзината реална имплементација е мнозинскиот Македонски народ кој не гласаше на референдумот на 30-ти септември. Од тој народ на наредните Парламентарни избори ќе зависи формирањето на новата влада, која ако сака да биде вистинска Влада за народот ќе мора прво нешто што ќе го направи да биде јасно и гласно отфрлање на вештачката творба.
Проблемот е што таа влада ќе биде на раб на парламентарно мнозинство без реална моќ да обезбеди двотретинско мнозинство за промена на Уставот на оваа вештачка творба. И таквата лимбо ситуација ќе трае со децении.
А Република Македонија за тоа време ќе биде подложена на жесток внатрешен систем на промени, каде системот на државата ќе настојува да ја минимизира важноста на ова прашање, соочен со надворешни геостратешки предизвици.
Република Македонија ќе стане историја, приказна, мит….
Обединета Македонија ќе го доживее светлото на денот минимум после 15 години во рамки на некаков си Балкански или паневропски сојуз.
Дотогаш на сите нас останува да се одлучиме дали ќе постои Македонски народ, како посебен етнички белег на ова парче од Балканот како крстопат на цивилизациите (читај надворешни пропаганди и влијанија) .
Пишува: Анастасов Кирчо
