Славко Јаневски: Еден заборавен печалбар тагува за својот вилает

Еден заборавен печалбар тагува за својот вилает

Љубени селани,
дебрани,
класје – од безмеѓа црница никнати,
искри – од дедовско огниште бликнати,
јаблани,
еве ви пишувам – стиснат зад неколку јабани.
Наслушнав – слава на горниот
луѓе и вие сте станале,
на нозе пак сте застанале,
негде, од земјата студена,
со крвје што сте ја поеле,
за себе мера и кроеле
секоја бразда со скрвавен чекор и броеле,
никнале, ко ден и по деница,
амбари полни со пченица.
Роднини родени,
в румена зорница зачнати,
луто од бездушник начнати,
в гора од омраза водени,
крвави чекори жито ви завева,
мене на туѓина – чемер ме навева.
Дваес’ и втора е година,
одкако заминав
на пат – од својата родина.
Пустиња, брате, е ова,
нова Америка,
горка чемерика.
Живееш, патиш и сивееш,
та ил’ ќе загинеш
ил’ ќе подивееш.
Туку и нешто на вера:
гладните луѓе нa секаде
некако сили си мерат.
За гуша гладта ги стиснала –
тие се кренале в стачка,
крвта ко дождница плиснала
бојот со црната плјачка.
Расправа еден од вилает –
(да ми е довека жив)
некогаш Карл Маркс ни нарачал:
скини го синџирот сив.
Ако го скршиме врагот
рај ќе е кај што е пекол –
вели – леб ќе се најде
за сите љуѓе на веков! ! !
Ако е така ќе најдам мест
во таа атака, поарно в битка да зајдам
одошто да тлаем во мака.
Зошто да сокривам –
гладувам,
ниту за залак спечалувам.
Еј, радост крилена-милена,
на сон во дебарско наминав,
вашите стада ги посретнав
прснати сегде по планина.
Пустињо стопанска,
срцето солзи одронува,
вие в село се смеете:
гладниот и просо сонува!
Туку –
сполај на господа –
има и полошо в светов,
знаете – стрико ми Никодин…
тој како од ум да се сметнал.
Нема ни куќа ни куќиште,
в болка изгорува,
живее негде на буниште
самиот со себе зборува:
Господи душава земи ја,
или пак дома испрати ме
светиниколската гемија!
Потаму што да ви напишам?
Писмово до вас го испракам
некако за да се издишам.
В словава небаре
тагата ќе ја оставам.
Простете.
Вашиот секогаш
Илија Илевски – дебарец

Славко ЈАНЕВСКИ
Песната е дел од изданието Македонска лирика издадено од страна на Уредот за информации при Владата на Народна Република Македонија во 1950 година

Креирано од:

Кирчо Анастасов

administrator

ГЛАВЕН И ОДГОВОРЕН УРЕДНИК НА БРЕГАЛНИЧКИ ПОРТАЛ
Над 15 години искуство со создавање на содржина на интернет платформи: -blogspot, -facebook, -twitter, -youtube, -instagram,
Експерт за ПР активизам, фотограф, блогер, видео продуцент, CMS web дизајнер, WHM & CPanel хостинг, Систем администратор, оператор со MySQL дата бази.
Градежен инжинер, Менаџмент на проекти, граѓански активист, фармер, планинар, љубител на природата.

See author's posts